1980’li yılların sonlarına kadar Almanya’da bekâr iÅŸçilerin kaldıkları, kışlayı andıran toplu mekânlara hayım (Heim) denirdi. Ä°nsanımızın yürek yakan yaÅŸantısı vardı orada…
AskerliÄŸin baÅŸka türü,
Gurbet elin hayımları.
Pare pare yer ömürü
Gurbet elin hayımları
Kim demiÅŸ gurbet yâr olur,
Çoklarına mezar olur.
Türk iÅŸçisine yer olur,
Gurbet elin hayımları.
Kimi on yılı doldurdu,
Kimi yirmiyi buldurdu.
Nice fidanlar soldurdu,
Gurbet elin hayımları.
Çaresizlikler sızlatır.
Çoluk çocuÄŸu özletir.
Gelinlere yol gözletir,
Gurbet elin hayımları.
Genç ömrü yakar yandırır,
Damarda kanı dondurur.
Mahpushaneyi andırır,
Gurbet elin hayımları.
Dost hemÅŸehri çay içilir,
Sıladan sohbet açılır,
Ä°çinde dünya küçülür;
Gurbet elin hayımları.
Salam, sucuk, zeytin, peynir,
Gariplerin yemeÄŸidir.
Teyip, masa,eski sedir,
Gurbet elin hayımları.
Bazan kışın, bazan yazın,
Rüzgâr gibi geçer izin
Tekrar baÅŸlar yürek sızın
Gurbet elin hayımları.
Yetti gurbet, cana yetti,
Bir odada ömür bitti.
NÄ°HAT'ı da mahkûm etti
Gurbet elin hayımları...
(Münih, 13 ARALIK 1984)