Kullardan vefa bekleyen vefasız kalırmış. Hani atasözü vardır, der ki: ”Ä°yilik yap denize at, balık bilmezse Hâlık bilir.” Gene Avrupa’da, insanlarımız arasında fitnenin fesadın ayyuka çıktığı, iyiyle kötünün, siyahla beyazın karıştığı ve karıştırıldığı kritik bir zaman diliminde yazdığım yürek sesimdir. “Kızım sana derim, gelinim sen anla” misali, kendi gönlüme adı altında cümle yârenlere teselli ve sabrı tavsiyemdir.
Gönül, seni yıldırmasın dert, çile,
Hepsi geçer, hepsi biter üzülme.
Mevlâ'nın ipine sarıl aÅŸk ile,
O senin elinden tutar üzülme.
Zorluklarla ulaşılır yüceler,
Eyyub oldu zindanlarda niceler.
Şaşırtmasın seni uzun geceler,
Nasıl olsa ÅŸafak atar üzülme.
Merdi vurmak ister sinsi bir plan,
Namerdin silahı iftira, yalan.
Hakkı yutsun diye salınan yılan,
Kendi sahibini yutar üzülme.
NÄ°HAT, Hakk’ı söyler gittiÄŸi yerde.
Çakal var arslanın yattığı yerde.
Bugün baykuÅŸların öttüÄŸü yerde,
Hakk’ın bülbülleri öter üzülme...
(Duisburg, 17 Ocak 1987)
