Ozan Nihat - YÂR OLMAYINCA

YÂR OLMAYINCA

Gurbetteki hasret sızısının beni yiyip bitirdiği bir zamanda, imdadıma bir Allah dostu yetişti. Deggendorf’ta ikamet eden Ispartalı gönül sultanı Ömer Şenol Baba’nın sohbetlerine katılmaya başladım. Bir gün, o sofradan aldığım ilhamla şu şiiri yazdım:

Gönül tek başına dosta gidilmez,

Bir mürşidi kâmil, yâr olmayınca.

Dostun bahçesinde seyran edilmez

Elinden tutacak pîr olmayınca.

Sırlar âlemine uçamazsın sen,

Şeytanın elinden kaçamazsın sen,

Mana gözlerini açamazsın sen,

Şu nefsin gözleri kör olmayınca.

Zikirin tadını vermezsen dile,

Kalbinin pasını dil neyle sile?

Çabalama varamazsın menzile,

Ruh nefsin elinden hür olmayınca.