Rahmetli dayım genç yaşta şoför olarak hacca gidip hacı olmuştu. Ne yazık ki kırk altı yaşında kalp kriziyle hayata gözlerini yumdu. Köyde çok sevilir, herkese iyilik etmeye çalışırdı. Fakat zamanla sahip çıktığı bazı sözde aydın geçinen zevatın telkinleriyle, Müslüman Türk düşüncesine zıt fikir akımlarına kapıldı. Dolayısıyla dayı yeğen fikirlerimiz ters düştü. Tasvip edemediğim bir tavrından dolayı bu sitemi yazdım.
Â
Â
Öper idim, ak alnıma koyardım,
Haram tutmasaydı elin be dayı.
Sohbetinden sonsuz bir haz duyardım,
Hakk’ı söyleseydi dilin be dayı.
Â
Atmışsın kendini necis kuyuya,
Dayı dedirtmişler seni ayıya.
Geç olmadan yönel gayrı iyiye,
Vallahi yol değil yolun be dayı.
Â
Üzüm yemek ister isek bağda var,
Yaz gününde kar istersek dağda var.
Şerler bir tarafta, hayır sağda var;
Fayda vermez sana solun be dayı.
Â
NİHAT der, temizlik için, var soyun!
Türklük sabun olsun, İslam da suyun.
İlimle keselen, bir güzelce yun;
Aklansın, paklansın halin be dayı.
Â
(Ulm, 28.06.1978)